Ks. Sławomir Drapiewski, salezjanin i misjonarz, który od 2017 roku posługuje w brazylijskiej Amazonii. Przebywa w Manicoré – niewielkiej miejscowości położonej nad Rio Madeira, jednym z głównych dopływów Amazonki. Praca misyjna, jaką wykonuje, to nie tylko głoszenie Ewangelii, ale też docieranie z nią do najodleglejszych części dżungli amazońskiej, a także praca w centrum młodzieżowym. Jaka jest wiara w Brazylii? Jaka jest codzienność misjonarza w sercu dżungli? Czego Polacy mogą nauczyć się od swoich braci w wierze z drugiego końca świata?

Parafia pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej w Manicoré swoją wielkością dorównuje terenowi Dolnego Śląska. Liczy sobie 60 kaplic, a dotarcie do każdej jej części nie jest proste.

– Na terenie tej parafii mieszka około 30 tysięcy ludzi. Pod swoją opieką mam 60 kaplic – opowiada ks. Sławomir.

Zdarza się, że do najodleglejszych części kapłan dociera raz na kilka lat.

Jako proboszcz parafii ks. Sławomir uczestniczy w życiu codziennym parafian. Opisuje jak wygląda ich codzienność.

– Jest to coś takiego na wzór może szkół zawodowych, szkół jakiegoś takiego przyuczania do zawodu – tłumaczy ks. Drapiewski.

Lokalne społeczności mierzą się tam nie tylko z problemami takimi jak alkohol czy narkotyki, ale również z duchowymi.

To jeden z dowodów, że misje mają sens – przemieniają życie, czasem w sposób trudny do uchwycenia, ale realny.

Czego Polacy mogą się nauczyć od brazylijskich katolików?

– Tego, że Kościół to nie tylko ksiądz. To świeccy, którzy biorą odpowiedzialność. Przygotowują dzieci do sakramentów, sprzątają kościół, organizują modlitwy. I robią to z potrzeby serca – odpowiada ks. Sławomir.

Misje to szczególna forma służby, która łączy duchowość z realną pomocą drugiemu człowiekowi. Pokazują, jak wiele można zdziałać, gdy towarzyszy nam wiara, otwartość i gotowość do poświęceń. To doświadczenie, które zmienia zarówno tych, którzy je podejmują, jak i tych, do których są skierowane.

Posłuchaj rozmowy!