Już po raz 15. będziemy wybierać drzewo z najciekawszą historią, która pobudza naszą wyobraźnię i jednoczy ludzi. W finale tegorocznego plebiscytu Klubu Gaja znalazło się 16 drzew z całej Polski zgłoszonych do konkursu przez społeczności lokalne, które na co dzień dbają o nie, kochają je i bronią przed wycinką. To wiekowe dęby, buki, lipy i wiązy, wierzba płacząca, jabłoń domowa i oliwnik wąskolistny. Który z finalistów zostanie Drzewem Roku 2025 zadecydują głosy internautów. Głosowanie trwa
przez cały czerwiec na www.drzeworoku.pl.

Tegoroczna 15. edycja konkursu Drzewo Roku Klubu Gaja zgromadziła blisko 50 zgłoszeń ulubionych przez społeczności lokalne drzew z całej Polski. Z tego grona kandydatów Jury konkursu wyłoniło 16. finalistów, którzy przez cały czerwiec powalczą o głosy internatów i tytuł Drzewa Roku 2025. W plebiscycie nie szukamy drzew najstarszych, najwyższych, najgrubszych, najpiękniejszych ani najrzadszych. Szukamy drzewa najbardziej kochanego, drzewa z opowieścią, drzewa, które pobudza wyobraźnię i jednoczy ludzi. Zwycięzca będzie reprezentował nasz kraj w konkursie European Tree of the Year w 2026 roku.

W tym roku, podobnie jak w konkursie europejskim, przez cały okres głosowania nie będziemy widzieli, ile głosów mają poszczególne drzewa. Natomiast w dniach 6,13 i 24 czerwca na stronie plebiscytu zostanie opublikowany aktualny ranking głosów oddanych na poszczególne drzewa.

Finaliści konkursu Drzewo Roku 2025:

1. Jabłoń Perpetua w Kowalowej( gm. Mieroszów, woj. dolnośląskie) – 120-letnia jabłoń domowa, zgłoszona do konkursu przez Sołectwo Kowalowa. Mieszkańcy nazywają ją nieoficjalnym imieniem Perpetua (Wieczna) ze względu na jej wiek i żywotność.
2. Lipa Reymonta w Prążkach-Wolbórce (gm. Będków, woj. łódzkie) – pomnikowa lipa drobnolistna, zgłoszona do konkursu przez Stowarzyszenie „Nasza Wolbórka”. W jej cieniu pisarz Władysław Reymont pisywał swoje pierwsze utwory literackie. Jest najgrubszym drzewem w województwie łódzkim, a w jej pustym pniu może się zmieścić kilka osób.
3. Oliwnik Onufry w Warszawie – oliwnik wąskolistny zgłoszony do konkursu przez Zarząd Zieleni m.st. Warszawy. Od 50 lat uczestniczy w życiu mieszkańców osiedla Ursus-Niedźwiadek. Rósł wraz z pierwszymi rodzinami pracowników Zakładów Mechanicznych Ursus. W 2024 roku zdobył tytuł Warszawskiego Drzewa Roku.
4. Strażnik Lasów Chotomowskich w Chotomowie/Rajszewie (gm. Jabłonna, woj. mazowieckie), dąb szypułkowy z miejscowości zgłoszony do konkursu przez Stowarzyszenie Lasy Chotomowskie. Od 200 lat niczym mityczny „Drzewiec” czuwa nad spokojem lasu. W 2024 roku dzięki inicjatywie mieszkańców został ustanowiony pomnikiem przyrody.
5. Topola w Łojewie (gm. Inowrocław, woj. kujawsko-pomorskie) – pomnikowa topola biała zgłoszona do konkursu przez Ireneusza Gregowskiego. Rośnie na rozwidleniu dróg, zdobi ją kapliczka z obrazem Matki Bożej Niepokalanej, jest miejscem spotkań mieszkańców, rowerzystów i inspiracją dla artystów.
6. Dąb Aleksander w Jarcewie (gm. Chojnice, woj. pomorskie )– 500 letni dąb szypułkowy, zgłoszony do konkursu przez Stowarzyszenie Przyjaciół Miejscowości Charzykowy „Charzy…”. Jest wizytówką i atrakcją turystyczną wsi Jarcewo. W szumie jego liści można usłyszeć opowieść o duchu kaszubskiej Pólnicy, która podobno pojawia się w okolicy doglądając plonów. 
7. Dąb Marii w Lądku-Zdroju (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie) – pomnikowy dąb szypułkowy zgłoszony do konkursu przez Starostwo Powiatowe w Kłodzku. Został posadzony przez Marię Hoffman, żonę Jana Zygmunta Hoffmana, radcy cesarskiego na dworze cesarza Leopolda I Habsburga, na pamiątkę skutecznego leczenia w lądeckim uzdrowisku. Drzewo Powiatu Kłodzkiego 2024.
8. Dąb Mikołaj w Skotnikach (gm. Aleksandrów, woj. łódzkie) – blisko 400-letni dąb szypułkowy zgłoszony do konkursu przez Zespół Parków Krajobrazowych woj. Łódzkego. Jest najokazalszym drzewem Sulejowskiego Parku Krajobrazowego i Gminy Aleksandrów. W cieniu jego konarów odbywają się spotkania i wiece mieszkańców.
9. Nasz Bartek w Chlewskiej Woli (gm. Moskorzew, woj. świętokrzyskie) – 400-letni wiąz górski zgłoszony przez Zespół Placówek Oświatowych w Chlewicach. Jego środkowy konar został ścięty podczas powstania styczniowego, żeby służyć jako punkt obserwacyjny. Dziś chętnie przesiaduje tu młodzież, aby przenieść się do tamtych czasów.
10. Buk Senior w Biesiekierzu (pow. koszaliński, woj. zachodniopomorskie) – 150-letni buk zwyczajny zgłoszony do konkursu przez Klub Seniora w Biesiekierzu. Rośnie na terenie klubu seniora. Odbywają się pod nim sesje zdjęciowe oraz zajęcia z uczniami szkoły podstawowej. Drzewo jest schronieniem i miejscem lęgu dla wielu gatunków ptaków.
11. Wierzba Kulturalna w Rybniku (woj. śląskie) – 70-letnia wierzba żałobna ‘Chrysocoma‘ zgłoszona do konkursu przez Joannę i Stanisława Bulandrów oraz nieformalną grupę Rybnickie Drzewa. Jest świadkiem koncertów, imprez, wydarzeń, warsztatów, festiwali. Daje cień uczącym się studentom i cierpliwie udostępnia swoje konary wspinającym się na nie uczniom pobliskiej podstawówki.
12. Buk Grażyna w Katowicach (woj. śląskie) – 180-letni buk zwyczajny zgłoszony do konkursu przez Bartłomieja Zatorskiego, Gabriela Tomczaka, Radę Dzielnicy nr 18 Murcki. Rośnie w starodrzewiu buczynowym lasów murckowskich i jest symbolem dla społeczności lokalnej, która podjęła walkę o zachowanie tego drzewostanu.
13. Krzywe Drzewo w Szydłowcu (woj. mazowieckie) – ponad 100 – letni wiąz szypułkowy zgłoszony do konkursu przez Szydłowieckie Centrum Kultury. Swój niecodzienny kształt zawdzięcza samej naturze. Wznosi się nad fosą niemal dotykając wody, na malowniczej wyspie, gdzie znajduje się zamek Szydłowieckich i Radziwiłłów.
14. Romantyczny buk w Lanckoronie (pow. wadowicki, woj. małopolskie) – 100-letni buk pospolity czerwony zgłoszony do konkursu przez Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Na Bursztynowym Szlaku”. Jest to jedno z najpiękniejszych drzew w „miasteczku na wzgórzu”, jak zwą Lanckoronę, miejscowość z artystyczną duszą, położoną 30 km na południe od Krakowa – tam, gdzie zaczynają się Karpaty.
15. Buk Zdrojowy w Szczawnie-Zdroju (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie) – 120-letni buk pospolity zgłoszony przez Uzdrowiskową Gminę Miejską Szczawno-Zdrój. Buk był ozdobą spacerów i wycieczek wielu znamienitości; świadkiem wielkich przemian, kiedy to miasto, od lat lubiane uzdrowisko, zmieniło się z Bad Salzbrunn na Szczawno-Zdrój.
16. Lipa Oktawia w Człopie (pow. wałecki, woj. zachodniopomorskie) – pomnikowa lipa drobnolistna zgłoszona do konkursu przez Gospodarstwo nad jeziorem Załom. To pod nią zgodnie z miejscową legendą, miało miejsce pierwsze spotkanie i początek wielkiej miłości Oktawii i olbrzyma Salma, od którego imienia wywodzi się nazwa Załom.

Dolny Śląsk ma 2 kandydatów: Dąb Marii w Lądku – Zdroju (poz. 7) i Buk Zdrojowy w Szczawnie – Zdroju (poz. 15).

Celem konkursu Drzewo Roku jest zwrócenie uwagi na ciekawe, stare drzewa jako ważne
elementy dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, które powinniśmy chronić i zachować
dla przyszłych pokoleń.