7 września papież Leon XIV wyniósł na ołtarze dwóch nowych świętych. Św. Piotr Jerzy Frassati i Karol Acutis to przede wszystkim patroni młodych, ale ich świadectwo może trafiać do każdego niezależnie od wieku.
Niedzielna kanonizacja Piotra Jerzego Frassatiego i Karola Acutisa zgromadziła w Watykanie ok. 80 tysięcy pielgrzymów z całego świata. Na Plac św. Piotra przybyły liczne delegacje młodzieży, wspólnot akademickich, władz, a także rodziny nowych świętych – rodzice i rodzeństwo św. Karola Acutisa oraz krewni św. Piotra Jerzego Frassatiego.
Była to pierwsza kanonizacja podczas pontyfikatu Papieża Leona XIV. Ojciec Święty zwrócił uwagę, że zarówno Frassati, jak i Acutis są przykładem życia, które nie poddaje się przeciętności, lecz wskazuje drogę ku wierze i służbie innym. „Święci Piotr Jerzy Frassati i Karol Acutis są zaproszeniem skierowanym do nas wszystkich, zwłaszcza do młodych, by nie marnować swego życia, ale kierować je ku górze i uczynić z niego arcydzieło” – mówił Leon XIV. Na zakończenie liturgii Papież zawierzył orędownictwu nowych świętych intencję pokoju na świecie.
2025.09.07 Kanonizacja Pier Giorgio Frassatiego i Carlo Acutisa – Vatican News
Kim są nowi święci?
Piotr Jerzy (Pier Giorgio) Frassati żył w latach 1901-1925. Pochodzący z bogatej piemonckiej rodziny, studiował w Turynie, gdzie zasłynął z działalności społecznej, pomocy ubogim i zaangażowania religijnego, które łączył z codzienną aktywnością sportową i towarzyską. Zmarł nagle na polio w wieku 24 lat.
Karol (Carlo) Acutis, nastolatek z Mediolanu, nazywany „Bożym influencerem” i pierwszym świętym milenialsem. Ewangelizował w internecie, przez tworzenie stron internetowych, np. o cudach eucharystycznych i kulcie świętych. Praktykował codzienną Eucharystię i częstą spowiedź. W kontaktach z rówieśnikami kierował się solidarnością i koleżeństwem, pomagał ubogim, deklarował też przywiązanie do zasad moralności katolickiej. Lubił podróżować, grać w piłkę, interesował się muzyką i grał na saksofonie. W wieku 15 lat zachorował na białaczkę, bardzo szybko postępującą. Zmarł w szpitalu w Monzie 12 października 2006 roku.
